Moda

Lato w tym roku było wyjątkowo udane. Pogoda dopisała, nastrój jak ta lala, stylóweczki leciały jak zwariowane… uff aż szkoda że się kończy.

Prosiła kobieta wszechświat o kilka dni wolnego. Ot, nic takiego, zwykłą możliwość leżenia w łóżku do 12ej. Tęskniła za samotnością, chciała pobyć trochę sama. Pić kawę wtedy kiedy chce a nie, kiedy musi, mieć ciszę i spokój we własnym domu. Kiedyś tak żyła i było super, miała mnóstwo czasu dla siebie, robiła co chciała i kiedy chciała, marnowała tyle czasu na nicnierobienie że nikt jej nie przebije.

W pewnych kwestiach jestem dość staroświecka. Uwielbiam perły, perfumy Chanel 5 i porządek w mieszkaniu. Mówiąc o porządku bardziej mam na myśli to, czego nie widać gołym okiem niż fasadowy porządek.

Zawsze, kiedy wrzucam zdjęcie jakiejś stylizacji, bombardujecie mnie pytaniami o ubrania. Jaka marka, jaki materiał, jaki rozmiar akurat ja mam na sobie itp. itd. Niestety, najczęściej muszę wam odpowiadać, że są to ubrania z przed kilku lat i aktualnie już ich nie ma w sklepach.

Pamiętam, jak w wieku 17 lat miałam fazę na czerwień. Miałam czerwony płaszcz, buty, długą spódnicę i bluzę z polaru. Całość dopełniały czerwone rajstopy 🙂 Komplet kupiłam na bazarze pod pałacem i chodziłam dumna jak paw po szarej wtedy Warszawie 🙂

Ye, ye, ye… krzyknęłam, kiedy okazało się że mój tyłek mieści się w ołówkowej spódnicy 🙂 Znowu ukochana Zara sprawiła mi prezent i wrzuciła do sklepów krótką serię czarnych spódnic midi. Uwielbiam takie niespodzianki

Och co to było za lato… Tyle pięknych zdjęć, których nie zdążyłam Wam pokazać 🙂 Jeśli przeczytałyście mój post o trudoholizmie, to wiecie, że w ostatnich miesiącach moje sesje zdjęciowe pełniły rolę bardziej terapeutyczną niż pokazową