Witam na moim blogu. Mam nadzieję, że znajdziesz coś interesującego dla siebie
Do czerwonych szpilek, szminki i paznokci, podobno trzeba dojrzeć. Do odpoczynku też. Moja droga do tej dojrzałości została odkupiona walką stulecia.
Jestem dość odporna na trendy i te modowe i te urodowe, zwłaszcza że zamiłowanie do tej rozrywki jest dość kosztowne. Z ręką na sercu, rzadko się uganiam za nowinkami kosmetycznymi jak już uczepię się jakiegoś kosmetyku to używam go do znudzenia.
To miała być sesja zdjęciowa na pożegnanie lata ale wyszły nam sweet focie mamy z córką. Bo podobno w improwizowaniu jestem dobra no to zrobiłam pożytek z nieplanowanej obecności dziecka na sesji ;)
Są miłości wielkie i miłości małe. Takie na zabój, na zawsze i romanse krótkie. Miłości beznadziejne i pełne dramatów, chwilowe, frywolne wręcz zawstydzwjące. Moje miłości nie były inne
Lato w tym roku było wyjątkowo udane. Pogoda dopisała, nastrój jak ta lala, stylóweczki leciały jak zwariowane… uff aż szkoda że się kończy.
Marzyłam o wyjeździe ze wszystkich sił. Każdy milimetr mojego ciała wołał “masaaaaaż" a mózg z dnia na dzień coraz głośniej krzyczał “spokóóój” Nigdy wcześniej nie czułam takiej potrzeby ucieczki. Pracuję od dawna na bardzo wysokich obrotach a odkąd urodziła się Sati na jeszcze wyższych. Przyznam wam się do czegoś i mam nadzieję, że dobrze mnie zrozumiecie…
Najbardziej na świecie nie lubię pisać o ubraniach, dlatego posty z serii “Stylizacja” traktuję jako powód do opowiadania kolejnej historii. Zamiast rozkładać na czynniki pierwsze jakość szwów, skład materiału i drzewo genealogiczne kobiety, która szyła ją w Kambodży, wolę dać upust emocjom, które się we mnie nagromadziły.
Lubię afrykańskie upały, uwielbiam słońce i gdybym mogła wybrać kraj zamieszkania na pewno wybrałabym jeden z tych, gdzie zawsze świeci słońce. Nicnierobienie z powodu upałów bardziej mi pasuje niż chandra jesienna. Poza tym, wolę hamaki od sanek :)
Prosiła kobieta wszechświat o kilka dni wolnego. Ot, nic takiego, zwykłą możliwość leżenia w łóżku do 12ej. Tęskniła za samotnością, chciała pobyć trochę sama. Pić kawę wtedy kiedy chce a nie, kiedy musi, mieć ciszę i spokój we własnym domu. Kiedyś tak żyła i było super, miała mnóstwo czasu dla siebie, robiła co chciała i kiedy chciała, marnowała tyle czasu na nicnierobienie że nikt jej nie przebije.
Dziewczyny lubią brąz, lubiłam i ja. Potrafiłam godzinami leżeć plackiem pod palącym słońcem. Ba! Miałam nawet swoje triki żeby złapać lepszy brąz. Olejek bez filtrów, mokre ciało, długie spacery brzegiem morza bez żadnego zabezpieczenia skóry. Człowiek młody i głupi do tego spalony na machoń. Do dziś nie znajduje żadnych racjonalnych powodów dla tak głupich upodobań estetycznych.
Pamiętam jak jeszcze w Armenii moje ciocie urządzały nasiadówy na kawę a my jako dzieciaki stawaliśmy w szeregu przy stole błagalnym wzrokiem czekając na łyk kawy. Zamiast kawy dostawaliśmy wykład o tym, że dzieci od picia kawy czernieją i dlatego kawa jest tylko dla dorosłych.
Zastanawiałaś się kiedyś jak to się dzieje, że jedni są bardzo bogaci a inni ledwo wiążą koniec z końcem? Albo że jedne związki i małżeństwa są udane i szczęśliwe a inne kończą się fiaskiem w ekspresowym tempie? Są tacy ludzie, o których mówimy że mają wszystko oprócz miłości i rodziny albo dziwimy się, że “taki facet” lub “taka dziewczyna” nie mają swoich drugich połówek.
Sukces ma wielu ojców a porażka jest sierotą.mecze naszej reprezentacji na mundialu są najlepszym dowodem tych słów. Niestety w życiu bywa jak w piłce. Kochają cię z sukcesami a gdy tylko podwinie ci się noga jadą po tobie walcem. Nagle wszyscy są znawcami twojego życia... “- Gdybyś wtedy zrobiła tak i tak, to byś teraz nie musiała przechodzić przez to”
Muszę wam coś wyznać. Jestem dobra w wielu sprawach ale w kwestii rodzicielstwa często mam wrażenie, że daję ciała na każdym kroku. Podziwiam dziewczyny, które z kupy dziecka potrafią postawić diagnozę chorób wszelakich. Z dokładnością co do dnia rozszerzają dietę dziecka o kolejne produkty i radzą sobie z kolkami ryczącego z bólu dziecka bo nie chcą je faszerować espumisanem.
Szok i niedowierzanie, stałam przed lustrem pół godziny gapiąc się na siebie i przecierając oczy ze zdumienia. To niby tylko szorty w rozmiarze S ale szczerze mówiąc już nie wierzyłam że kiedykolwiek wrócę do sylwetki sprzed ciąży. Zawsze, kiedy miałam czelność mówić o swojej figurze, słyszałam to samo…
Kobieta nie byłaby sobą, gdyby od czasu do czasu nie zrobiła krzywdy swoim włosom. Jak mamy długie, chcemy mieć krótkie. Jak są krótkie, idziemy i przedłużamy płacąc za to krocie. Prostujemy, farbujemy, wybarwiamy… I nie byłybyśmy sobą, gdybyśmy od czasu do czasu na własne życzenie nie poszły do fryzjera amatora, który nam upierdzieli fryzurę gorzej niż szewc.
Wstyd się przyznać, ale zdarza mi się wzruszać na filmach akcji. Głupie prawda? Ja jednak bardzo lubię pierwotne emocje, takie wzruszenia z durnych powodów. Ten moment, kiedy dobro wygrywa ze złem a główny bohater wybiega z płomieni wybuchającego domu. Biegnie prosto w ramiona ukochanej, dziecka czy innej bliskiej osoby i padają patetyczne słowa typu “przecież Ci obiecałem”
To był 1.06.2016. Pełna wątpliwości, pytań bez odpowiedzi, z poczuciem przegrania i niesparwiedliwości losu jechałam jak na ścięcie. Bez grama wiary, wszak miałam już jeden taki nieudany zabieg za sobą. Robiłam dobrą minę do złej gry, wszystkim mówiłam, że jestem silna, że się uda, że wierzę w to, że i ja kiedyś zostanę mamą. Dojechaliśmy z Piotrkiem do kliniki, zarejestrowałam się i czekałam
